കൂരിരുള് പാട്ടുകള് കുരുങ്ങി കിടക്കുമൊരു
കാലത്തിന് കോമരമീ മര്ത്യ ജന്മം....
കാലത്തിന് കുത്തെഴുത്ത് കണ്ടറിഞ്ഞതിലോ
വിരഹവും വേദനയും ചിറകടിച്ചിരുന്നു....
ഏങ്ങികരഞ്ഞു തളര്ന്നു വീണിട്ടുമിന്നും
ഏന്തി നിര്ത്തിടാന്: കൈയൊന്നും ഇല്ലയെങ്ങും....
സങ്കടം പിന്നെ ചിരിച്ചു കിതച്ചു തിമിര്ത്തപ്പോള്:
"ഭ്രാന്തെനെന്നു" കരുതിയെന്നെ നാല്ചുവരിലാക്കി....
വെയിലെന്തു മഴയെന്ത്; കാറ്റെന്തു കഥയെന്ത്,
കാവല് കാത്തിടാന് കാവലാളികള് ഏറെയുണ്ട്....
ചങ്ങലക്കിട്ടവന്, ചഞ്ചലം കേട്ടിടാതെ പോയപ്പോള്
നാല്ചുവരുകള് വികാരത്തിന്: പ്രഭവകേന്ദ്രം....
ഇന്ന് നരവേദനയില് ശേഷിച്ച ജീവിതം തന്നതോ
നിശബ്ദതയുടെ നിഴല്പ്പാടും നരകവേദനയും....
"ഇടത്തോട്ട് തലവെട്ടി പറഞ്ഞു ഇവനിതെല്ലാം
ഈ ഇടയന്റെ കണ്ണുനീര് ഇറ്റുവീണു...."
5 comments:
കാലത്തിന് കോമരമീ മര്ത്യ ജന്മം.... അത് ശരിതന്നെയാണ് നാമെല്ലാം കാലത്തിന്റെ കൈകളിലെ വെറും പാവകള് മാത്രം
നല്ല വരികള്..
എനിക്കിഷ്ടായി.
Good One....
വളരെ നല്ല വരികള് .തുടരുക
@jayaraj: വളരെ നന്ദി
@Ramji Sir: പ്രോത്സാഹനത്തിനു വളരെ നന്ദി!
@ Sree: Thanks a lot!
@Gopikrishnan: ഒരുപാട് നന്ദി! വീണ്ടും വരുക!
Post a Comment