Monday, August 30, 2010

ഉണര്‍ത്തുപാട്ട്

കൂടെയരുകില്‍ കാലമെത്രെ
കാത്തുനിന്നീടുമെന്നതുപോലും
കേട്ടുകേള്‍വിയില്ലാത്തവര്‍ തന്‍
കര്‍മഫലക്കൊണ്ട് പാപികളായ്!

ചരിത്രമറിയാ ചാഞ്ചാട്ടമിന്നു
വിമര്‍ശം അമര്‍ഷമാക്കിയൊടുവില്‍
ഞാനോ-അവനോയെന്നതിന്‍ ആശയം
തീവ്രമായി ആരാഞ്ഞുപോയി!

നാളേക്ക് നീക്കിവെച്ച നിലപാടുകള്‍
പലതും നെറികേടുകള്‍
നേട്ടങ്ങളും നല്‍വചനങ്ങളും
എന്നും മങ്ങിയ വഴിത്താരകള്‍...

കണ്ണാടിനോക്കി കളിപറഞ്ഞത്‌
വെറുതെയെന്നു കരുതാതെ പോയതോ
കോട്ടുവായിട്ടവന്റെ കൊങ്ങയ്ക്ക്
കുത്തി കൊല്ലാന്‍ കൂട്ടുനിന്നത്...

നാടറിയാന്‍ നഗരമധ്യേയെന്നുമിതു
നെഞ്ചിലേറ്റി നടത്തുന്നീ നല്ല
"നിറവാര്‍ന്ന നിമിഷങ്ങള്‍"
നിണമോഴുകിവരും നീര്‍കണങ്ങള്‍!

സ്നേഹ മണിദീപമൊന്നു
നാളേക്ക് കാത്തുവെച്ചിടാന്‍,
കൂടെ ഉയരാന്‍, ഉണര്‍വേകാന്‍
ഉണര്‍ത്തുപാട്ടായി ഞാനിതു പാടി...

അണയാതിരിക്കട്ടെയെന്നുമിതിന്‍
ആശയവും ആവശ്യവും...
അറിയാതെ അകത്തീടാം നാം
അമര്‍ഷവും ആത്മപീഡനവും....

7 comments:

HAINA said...

കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു

Pranavam Ravikumar said...

@Haina: Thanks for coming.... for your comments too.....

Jishad Cronic said...

നന്നായിരിക്കുന്നു...

jayaraj said...

എന്നും അണയാതിരിക്കട്ടെ ..........

ജോയ്‌ പാലക്കല്‍ - Joy Palakkal said...

സ്നേഹ മണിദീപമൊന്നു
നാളേക്ക് കാത്തുവെച്ചിടാന്‍,
കൂടെ ഉയരാന്‍, ഉണര്‍വേകാന്‍
ഉണര്‍ത്തുപാട്ടായി ....

ഒരു നല്ല പോസ്റ്റ്‌!!!
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

Sabu Hariharan said...

നാളേക്ക് നീക്കിവെച്ച നിലപാടുകള്‍
പലതും നെറികേടുകള്‍
നേട്ടങ്ങളും നല്‍വചനങ്ങളും
എന്നും മങ്ങിയ വഴിത്താരകള്‍...

നല്ല വരികൾ.
ആഭിനന്ദനങ്ങൾ!

SAJAN S said...

അണയാതിരിക്കട്ടെയെന്നുമിതിന്‍
ആശയവും ആവശ്യവും...
അറിയാതെ അകത്തീടാം നാം
അമര്‍ഷവും ആത്മപീഡനവും....
:)